Avontuur in Marrakech met een spookkoffer

Twee weken geleden heb ik opnieuw een girls trip naar Marrakech gemaakt. Net zoals twee jaar geleden was het een korte trip in de maand november. Ditmaal heb ik een hele andere beleving gehad van mijn korte trip en kwam ik in plaats van uitgerust, eigenlijk helemaal overspannen thuis. Lees verder hoe we van de ene bizarre situatie in de andere zijn beland en wat de spookkoffer ermee te maken heeft.

 

Mini-trip Marrakech

Ik weet het, het klinkt allemaal erg spannend; een behekste koffer en overspannen zijn op vakantie, maar mijn reis begon eigenlijk al problematisch. Ik was namelijk snip verkouden en ik had al dagen voor mijn reis een verstopte neus en oorpijn. Van de huisarts had ik groen licht gekregen om te vliegen, maar ik moest mezelf dan wel flink volstoppen met pijnstillers en veelvuldig neusspray gebruiken. Wat ik ook braaf heb gedaan. Helaas klapte mijn oor alsnog helemaal dicht bij het landen in Marrakech, ik had de hele dag het gevoel dat ik onder water zat én ik kon niet goed horen. De rest van de vakantie bleef ik verkouden vanwege de grote verschillen in temperatuur. In de ochtenden én avonden was het heel erg fris. Heel anders dan dezelfde periode twee jaar eerder, dus ik was hier niet zo goed op voorbereid.

Zoals al eerder benoemd hadden we een situatie met een koffer. Aangekomen op het vliegveld in Marrakech was er in eerste instante verwarring over de bagage-band, waar we onze koffers konden halen. Er waren kennelijk twee vluchten uit Amsterdam aangekomen en wij stonden echt veel te lang bij de verkeerde band. Toen we erachter kwamen was het vliegveld al een beetje leeggelopen en bleek er één koffer van ons gezelschap te ontbreken. Dit was echt heel vervelend omdat we er maar heel kort zouden zijn. Na heel veel gedoe, zijn we met een formuliertje vertrokken in de hoop dat de koffer gauw terecht zou komen. Uiteraard betekende het dat we gauw wat spulletjes moesten gaan kopen voor mijn vriendin die nu zonder spullen zat.

 

Van kamerwissel tot Kofferhereniging

Ons hotel was verder gelegen dan we dachten, dus na het inchecken besloten we een auto te huren voor meer vrijheid en kostenbesparing. We haalden de huurauto op bij het vliegveld en gingen direct door naar Jemaa el-Fna plein om essentiële spullen te kopen. Na flink wandelen op de markt keerden we terug naar het hotel met het idee om de volgende dag musea te bezoeken en cultuur te snuiven. We waren niet helemaal tevreden met onze hotelkamer, dus vroegen we de volgende ochtend om een andere. Na het ontbijt kozen we uit drie opties en verhuisden we naar een nieuwe villa. Dit nam uiteraard wat tijd in beslag.

Ondertussen ontving mijn vriendin bericht dat haar koffer terecht was, aangezien een andere passagier per ongeluk de verkeerde had meegenomen. Voordat we onze dag konden beginnen vertrokken we wéér naar het vliegveld om de koffer op te halen. Mijn vriendin was zo blij met haar koffer en haar eigen spullen dat ze zich al op het vliegveld omkleedde.

 

Cultuursnuiven

Fris en fruitig, maar veel later dan gepland kon onze dag van cultuur beginnen. We gooiden de koffer in de achterbak van de auto en gingen op weg naar het museum, maar eerst even langs de leerlooierij. Dit was heel leerzaam, maar in mijn opinie minder bijzonder dan ik had verwacht. Het naastgelegen winkeltje was niet bepaald goedkoop, dus we vervolgden onze weg richting Bahia Palace.
In zo’n grote stad kan het verkeer behoorlijk druk zijn, waardoor het veel langer duurde dan gewenst om van de ene plek naar de andere te komen. Ondertussen hadden we ook trek gekregen en tegen de tijd dat onze maagjes gevuld waren, was het museum al gesloten. We besloten daarop om maar te gaan shoppen op het plein. We parkeerden de auto in dezelfde straat als de avond ervoor en struinden de medina af. Na een geslaagde shop-avond keerden we terug naar de huurauto.

Huurauto en de koffer

We komen aan in de straat waar we geparkeerd hadden en guess what? Geen auto te bekennen…. Bleek dat we ergens hadden geparkeerd waar het niet mocht en de auto was weggesleept…….. en je raadt het al….. met de koffer…… Die we vanaf dat moment ook de haunted suitcase gingen noemen.

We waren in paniek en tegelijk kregen sommige van ons ook de slappe lach omdat die koffer nu dus weer weg was. Het was inmiddels half twaalf in de avond en we wisten niet wat we moesten doen. Een super vriendelijke taxichauffeur bracht ons naar de sleepdienst en ging ook met mijn vriendin mee naar binnen om haar te begeleiden. Ze spreekt de taal wel, maar is nu eenmaal geen ingezetene en is niet op de hoogte hoe dit soort dingen gaan in Marrakech.  

 

Van het kastje naar de muur en terug

Bij de sleepdienst kreeg ze een formulier mee, waarmee we naar het politiebureau konden om te betalen en dan met het betaalbewijs weer terug konden naar de sleepdienst om de huurauto op te halen. Klinkt simpel, maar dat was het niet. De dienstdoende agent op het politiebureau was al naar huis, dus we moesten de volgende ochtend maar terugkomen. We kwamen totaal verslagen, geïrriteerd en in mijn geval inmiddels al overspannen aan in onze nieuwe villa.  Het enige wat wij nog wilden is een warme douche en gaan slapen. Of course, when it rains it poors…. onze villa had geen warm water. Serieus? Het was laat en we waren moe, dus zijn we met ijskoud water gedoucht.

De volgende ochtend stonden we vroeg op want dezelfde taxichauffeur van de avond ervoor zou ons ophalen om terug te gaan naar het politiebureau. ons warm water situatie was nog steeds niet opgelost, dus weer een zeer koude douche genomen. Bij het politiebureau werden we van het kastje naar de muur gestuurd, maar konden we gelukkig drie hele uren later de huurauto ophalen. Ik zei meteen; “Wat we ook doen,… we gaan eerst terug naar de villa om de spookkoffer terug te brengen”. Inmiddels gaven we de koffer de schuld van alle ellende.

 

Finally vakantie: Nouba

Ik was ontzettend verkouden; het was nog erger geworden en ik voelde me op dat moment erg slecht. Ik besloot even een dutje te doen in de villa en de rest kon ook wel even wat downtime gebruiken. We bleven een beetje in het hotel rondhangen tot het tijd was voor ons avondprogramma. Tijdens het lange wachten voor het politiebureau hadden we ruim de tijd om te reserveren bij Nouba. Dat is een chique restaurant, waar je naast goed eten ook entertainment hebt. De kaart was heel uitgebreid, maar wij besloten sushi te nemen. Het was echt voortreffelijk. De entertainment bestond uit zangers, dansers en aerial acrobaten. Heel vermakelijk en leuke muziek. Echt een fantastische avond. Ik had eindelijk het gevooel dat ik op vakantie was.

 

Bahia Palace

De planning was eigenlijk om op onze laatste dag naar de Ourika Vallei te gaan, maar na al onze avonturen de afgelopen dagen voelden mijn vriendinnen er niet veel voor om door de bergen te rijden. We besloten daarom om toch nog naar Bahia Palace te gaan. Het 19e eeuwse paleis is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad en bestaat uit prachtig opgemaakte kamers en beeldschone tuinen en binnenplaatsen. Van de vloer tot aan de plafonds is er zoveel te zien in het complexe tegelwerk. Dit is echt wel een bezoekje waard wanneer je in Marrakech bent.

Het museum ligt ook nog eens aan een heel leuk plein en we besloten daar wat te eten en dronken er een kopje koffie in een superschattig cafeetje; Bshqito. Ik werd heel blij van de inrichting en de details van de menukaart. Plus de Nas Nas, oftewel koffie verkeerd, was er heerlijk. Op dit plein was ook een lampenzaak en mijn vriendin wilde al geruime tijd van die authentieke Marrokaanse lampen kopen. Hier op het Place des Ferblantiers is ze eindelijk geslaagd. Mijn vriendinnen waren nog niet uitgeshopt, dus na dit plein zijn we rustig gewandeld naar het grote plein om de medina af te struinen. Na weer flink geshopt te hebben zijn we in een wat nieuwere wijk van Marrakech gaan eten bij L’Adresse. Ik had graag wat meer van deze wijk willen zien, maar dat bewaren we misschien wel voor een nieuwe trip naar Marrakech.